Κριτική: Never let go (1960)
http://rcm.amazon.com/e/cm?t=a0fba-21&o=1&p=8&l=bpl&asins=B0007XBKOU&fc1=000000&IS2=1<1=_blank&m=amazon&lc1=0000FF&bc1=000000&bg1=FFFFFF&f=ifrΔεύτερη μέρα στη σειρά που βλέπω αγγλική ταινία, μόνο που αυτή τη φορά ήταν δραματική, πιο παλιά και με τον Peter Sellers σε ρόλο κακού. Την ταινία “Never let go
Πρόκειται για μία τυπική δραματική ταινία της δεκαετίας του ’60, από αυτές που μ’ αρέσουν, με μια συμμορία μικροκακοποιών που κλέβουν και μεταποιούν αυτοκίνητα, τα οποία πουλάει μετά ξεπλένοντάς τα ο αρχηγός της συμμορίας, μέσω της νόμιμης αντιπροσωπείας αυτοκινήτων που έχει ως “βιτρίνα”.
Νομίζω ότι η ταινία αυτή είναι αρκετά αδικημένη. Αν και δε θα τη χαρακτήριζα ως αριστούργημα, έχει σωστή κατανομή δράσης και ανάπτυξης χαρακτήρων, δεν έχει περιττές σκηνές και είναι κρίμα να παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό. Και έχει και τον Peter Sellers, στην αρχή της καριέρας του (ένα χρόνο μετά “Το ποντίκι που βρυχάται”), στο ρόλο του αρχηγού της συμμορίας, πολύ πειστικό.
Στην αρχή της, μου θύμισε κάπως το στήσιμο των ταινιών του Alfred Hitchcock και, για να πω την αλήθεια, σε μία σκηνή όπου δείχνει την είσοδο ενός πολυκαταστήματος (ή κάτι τέτοιο), τον περίμενα να βγει από την πόρτα! Καθώς προχωρούσε όμως, άρχισα να θυμάμαι ταινίες western με παρόμοιο θέμα [δυστυχώς δε θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη τώρα]· ο δε ρόλος του Richard Todd μου έφερε στο νου το Henry Fonda στην ταινία “The wrong man